In het vorige verhaal lagen we in Mariefred samen met Jan de opstapper.

Het nadeel van een zeilboot is dat je er altijd een mast op hebt staan en kan vreselijk lastig zijn bij bruggen en zo maar als je toevallig een losse lijn hebt en die zit boven in de mast en je moet die lijn toch gebruiken dan zal je die lijn toch naar beneden moeten krijgen .Je kunt natuurlijk gaan roep of een liedje gaan zingen en hebben we beiden geprobeerd maar helaas, dat werkte niet.Dus of de lijn komt naar beneden of je moet deze gaan halen en dat laatste is bijna altijd het geval natuurlijk. Enfin, Jan in een geleende bootmanstoel aan een andere lijn omhoog getrokken met de handbediende lieren aan boord waar je normaal de schoten van het voorzeil mee strak zet. Midden in de haven en we hadden veel bekijks natuurlijk. Maar een beweging beneden aan boord geeft natuurlijk een flinke beweging boven in de mast dus ik moest zeer voorzichtig lopen aan boord anders lag Jan dus te zwieren boven in de mast zo’n 15 meter boven het wateroppervlak. Alles ging goed gelukkig en de betrokken lijn konden we weer gebruiken.

Het weer is nog steeds prachtig en de verse aardbeien en een flinke schaal met heerlijk softijs stonden op ons dagelijkse menu.

Op maandag 16 juli kozen we weer het ruime sop en was het wederom windstil en na 2 uur bakken en braden besloten we om maar een aan een eiland te gaan liggen en ons te vermaken met zwemmen en wat luieren, de boog kan ten slotte niet altijd gespannen staan toch ?

We zijn op het prachtige eiland Hagskär tot woensdag de 18^e juli blijven liggen en hebben er van genoten en zal hier nog wel eens terug komen denk ik deze vakantie. Wehebben ook nog een rindslang gezien die hier op het eiland woont en zo even voorbij kwam geschoven. Jan stapt de 19^e juli weer af en zorgen we ervoor dat we in Stockholm liggen zodat hij gemakkelijk op het vliegveld kan komen. Er staat een hele mooie wind maar of de duvel ermee speelt, precies 100% tegen en dus alles op het ijzeren zeil.

We zijn weer onder de Västerbro gaan liggen en op precies dezelfde plaats als eerder en recht onder de brug en zo hadden we lekker schaduw want 30 a 32 gr is toch wel heul errrug veul warm. We hebben bij wijze van afscheid nog even een Thais buffet genomen in Stockholm en deze keer kregen we geen gratis bier meer, jammer maar helaas. !!

’s Avonds hadden we nog een gezellig onderonsje met een Zweed in de haven en ineens was de fles wodka helemaal leeg, ik snapte er helemaal niets van en de tijd was ook ineens een stuk verder . Lijkt wel of ik het niet allemaal heb meegemaakt maar het was wel gezellig in ieder geval. Rest blijft geheim hoor. !! Na vooral een korte nacht is Jan afgestapt rond de middag en richting Arlanda gegaan met de bus. Net voor zijn vertrek vloog er een motorboot compleet in de fik en brandde als een fakkel met dikke zwarte rookwolken en lag midden op het water te dobberen. Ik heb nog nooit zoveel branden meegemaakt in 1 vakantie. Maar ja het is ook zooooooooo droog.

Tineke komt ook vandaag (19 juli) dus het is afwisseling van de wacht aan boord. Ik wilde eerst een paar dagen in Stockholm blijven maar er was weinig overtuigingskracht voor nodig om samen te besluiten maar zo snel als mogelijk weg te varen en lekker het water op te gaan en ergens aan een eiland te gaan liggen waar je ook lekker kunt zwemmen. Laat ik nou toevallig eerder deze week aan een prachtig eilandje gelegen hebben waar je ook fantastisch kon zwemmen. Juist ja, Hagskär !! Na 4 uur tuffen want er was natuurlijk weer heel weinig wind en ook weer precies 100% tegen. Dit terwijl we toch 180 graden de andere kant weer opgingen. Enfin, ik zal het wel verdiend hebben.

We hebben ons uitstekend vermaakt op Hagskär en met 30 gr is het fijn dat je af en toe een duik kunt nemen en dat je ook wat schaduw hebt. Toen we er aankwamen was er slechts 1 boten en die ging even later weg en hebben Serina toen maar op het beste plekje in de hele haven neergelegd, want als je iets doet moet je het altijd goed doen heb ik altijd geleerd. Onze persoonlijke vriend Japie de ringslang was er ook nog steeds en liet zich regelmatig zien maar altijd als je geen camera in de aanslag hebt maar misschien wel hij niet op de foto want dat kan ook natuurlijk.

Jullie weten, ik ben een man van ¨met mate ¨ maar genieten doe ik nooit met mate.

Wat later in de middag zagen we de ene ringslang na de andere of het was een paar keer dezelfde maar een stuk of 5 a 6 hebben we er wel gezien. De eerste was toen ik net een verfrissende duik aan het nemen was en weer boven water kwam en op 5 meter van mij zo’n klein koppie boven het water uit zag steken en ook bewoog. Het is toch even schrikken want hier zitten ook adders en die kunnen ook heel goed zwemmen. Ik er dus maar weer even uit voor alle zekerheid.

23 juli

Vandaag zijn we uit ons paradijsje vertrokken en zijn we wederom in Mariefred aangekomen en zagen dat er wel erg weinig plaats was voor ons en om nou als haringen in een ton is deze hitte te gaan liggen was niet precies ons idee en het was toch wel even wennen geweest na onze rustige dagen op Hagskär. Jammer maar helaas en we besluiten om Mariefred maar te laten voor wat het was en ergens een mooi plekje aan een eiland te gaan zoeken in de buurt. We hadden al een keer een tip gehad van een Zweedse vrouw om eens naar Forskär te gaan en zo draaiden we Serina om haar as en zetten koers naar Forskär. We lagen alleen aan het eiland ’s avonds en vermaakten ons prima. Net voor donker kwam er nog een zeilboot binnen en hielpen we even met aanmeren. Dus toch weer niet alleen. Grrrrrrr maar het is hoogseizoen en super mooi weer dus onze wens is misschien niet helemaal realistisch.

Dinsdag 24 juli

Na de gebruikelijke ochtend rituelen zetten we koers naar Ställarholmen. Hier zouden we in ieder geval kunnen douchen en boodschappen doen en drinkwater bunkeren. Na 2 uur varen kwamen we daar aan maar daar was dezelfde drukte als in Mariefred. Enfin we meerden even aan en ik begon met de drinkwaterslang op te zoeken en uit te rollen, en ja hoor, 5 meter te kort en om nou op 5 mtr nauwkeurig de straal in de tankopening te mikken gaat me niet lukken denk ik. Dus even de voorlijnen verzetten en dan ging het precies wel passen. Naast ons was inmiddels een motorbootje afgemeerd die ons al eerder had ingehaald .

Enfin, ik was de drinkwatertank 100 ltr aan het vullen en ook nog een 10 ltr jerrycan en wat limonade flesjes, vraagt iemand van de motorboot hoe lang ik nog water moet gaan bunkeren, ik zeg nou ongeveer 10 minuten en hij vroeg met direct of ik mijn hele boot vol wilde gaan zetten. De toon is weer gezet.

Zijn vader stond op de steiger bijna de waterslang uit mijn handen te kijken , toen ik de tank gevuld had en de 10 ltr jerrycan ging vullen vroeg hij me of het nog lang ging duren en ik zei weer dat het 10 minuten was en hij vroeg zich af waarom ik zo lang nodig had en ik vertelde hem dat hij maar een uur moest gaan wachten en misschien nog wel langer. Hij werd natuurlijk nog kwader maar waarom wisten we niet. Tineke zei iets in het Engels tegen zijn zoon en die zei dat hij niet met haar wilde praten omdat ze geen Zweeds sprak. Nu had ik wel het eea kunnen zeggen in niet de meest vriendelijke Zweedse taal maar olie op het vuur gooien heeft niet acht nut in deze. Enfin, inmiddels had ik alles gevuld en was in totaal misschien 6-8 minuutjes bezig geweest . Wat een rare mensen zijn er toch op deze wereld, ik vermoed dat de warmte een rol speelde want opa had de tent nog op zijn boot staan en zag alleen maar een paar rode gezichtjes van de warmte van zijn kleinkinderen. We hebben ons maar even koest gehouden tot ze weer weg waren en toen zijn we rustig boodschappen gaan doen en een heeeeeeeerlijk ijsje genomen. Toen we bij Serina kwamen meerden we af en zetten maar weer koers naar Hagskär, daar hebben we rust en schaduw en lekker zwemwater en meer hebben we niet nodig met deze warmte en zonneschijn.

Hagskär beviel ons perfect dat merken jullie wel. We zijn hier nog 2 nachten gebleven en genoten van onze rust , alhoewel, er kwamen een paar Polen met hun 2 bootjes ook in het haventje liggen en helemaal aan de andere steiger ,ik weet niet waarom maar een van die Polen die schreeuwde constant terwijl hij in een normaal gesprek was met een andere Pool. Iedereen in het haventje keek natuurlijk naar hem want normaal gesproken hoor je een ander niet of nauwelijks maar absoluut niet stoorbaar. Tineke wilde hem al een keer ¨ ssssssssssttttt¨ toeroepen. Enfin, verder in de dag hoepelden ze weer op en hebben ze niet meer gezien gelukkig. We hebben ook Japie de ringslang nog gezien en verder natuurlijk nog heerlijk gezwommen.

Donderdag 26 juli

Ohhhh wat gaat de tijd toch snel, we gaan vandaag naar Björkö oftewel Birka geheten in de Vikingtijd om het aan Tineke te laten zien, het is tenslotte werelderfgoed. Het was heet ,erg heet maar we konden wat verkoeling vinden op het eiland maar aan boord was het echt niet te harden. ’s Avonds nog even het uitzichtpunt beklommen en naar het monument ter ere van de Vikingtijd geweest. Toch wel een raar gevoel dat waar wij nu lopen de Vikingen zo’n 1000 jaar geleden ook gestaan moeten hebben op de uitkijk of er scheepjes aankwamen. Heel apart allemaal.

Vrijdag 27 juli

Het is tijd om de terugweg aan te vangen, we hebben nog 3 weken maar het is nog een hele reis. Ik heb al met al nu 716 km gevaren en de terugweg zal wel iets korter zijn maar het is toch nog een aardig stukkie en denk dat we al met al wel boven de 1000 km uit gaan komen voor we weer in Otterbäcken zijn. We gaan vandaag koers zetten richting het Göta kanaal waar we weer doorheen moeten met zijn 58 sluizen. Ahhhh piece of cake, mmmmm we moeten het nog wel doen samen.

Het is ongeveer 200 km naar de ingang van het kanaal en willen we 3 dagen over doen en hopen op een goede wind maar de afgelopen 4 weken hebben we niet echt kunnen zeilen ,wel wat dobberen maar is in mijn optiek geen echt zeilen. Enfin we zetten koers naar Södertälje en plotseling hoorden we een hoop lawaai onder de boot en lagen we op de rotsen zo vast als een huis. Hmmmmm wat nu weer ? Je hebt hier maar 2 soorten watersporters, een soort die al op een steen heeft gevaren en een soort die het nog gaan doen. Shit in een hashpijp ,wat nu ?

Enfin de Zweedse reddingsdienst maar gebeld ,ik ben er tenslotte niet voor niets lid van. Het kon wel 1 a2 uur gaan duren eer ze er waren en zat dus maar zelf na te denken wat ik kan doen, zelfredzaamheid op zee heb ik hoog in het vaandel staan. Het gevaar om zo te blijven liggen is ook dat als er een schip voorbij zou komen we door de golven keer op keer opgetild en weer neergekwakt zouden worden op de rotsen. Ik kan jullie verzekeren dat is geen fijn gevoel als je hier dan zo ligt. Het probleem was ook dat ik door de weinige wind die er stond ook niet meer in de hoek lag die ik met het invaren had en moest dus de boot eerst in een andere positie zien te krijgen. Enfin, de gummiboot opgeblazen en met een anker weggeroeid in de richting vanwaar we er weer uit moesten komen en daar het anker op de bodem laten zakken. Toen de ankerlijn opgespannen met de lier aan boord en de motor vol aan achteruit gezet , er zat beweging in want de ankerlijn stond slap , na nog een paar keer gedaan te hebben waren we weer los en konden we weer verder richting Södertälje waar we 1 sluis hebben en het Mälaren achter ons laten en de Oostzee op gaan met zijn duizenden eilanden. Bij de sluis moesten we even wachten en betaalden vast het sluisgeld van 18 euro, en dat voor 30 cm zakken . De rest van de dag verliep voortreffelijk en we konden toen we echt de Oostzee op gingen lekker zeilen. Zo zo, dat was lang geleden , heerlijk gevoel dat die motor uit kan. We zeilen langs de eilandjes en zetten koers naar Trosa, dit is een stadje aan de Oostzee met allemaal pittoreske huisjes en ook het hele centrum. Die avond zou ook de ¨bloedmaan¨verschijnen en hebben het idd gezien alhoewel het niet erg duidelijk was en we zijn maar lekker gaan slapen want we waren beiden aardig versleten.